Bron: Wikipedia. Pagina's: 40. Hoofdstukken: Sonnet van Shakespeare, Sonnetten van Shakespeare, To be or not to be, Sonnet 138, Sonnet 131, Sonnet 144, Sonnet 2, Sonnet 55, Sonnet 128, Sonnet 3, Sonnet 116, Sonnet 6, Sonnet 152, Venus and Adonis, Sonnet 130, Sonnet 153, Sonnet 18, Sonnet 51, Sonnet 129, Sonnet 127, Sonnet 20, Sonnet 146, Sonnet 89, Sonnet 4, Sonnet 81, Sonnet 40, Sonnet 104, Sonnet 30, Sonnet 100, Sonnet 123, Sonnet 66, Sonnet 56, Sonnet 29, Sonnet 78, Sonnet 121, Sonnet 154, The Phoenix and the Turtle, The Passionate Pilgrim, A Lover's Complaint, The Rape of Lucrece. Uittreksel: Shakespeares Sonnetten (Shakespeare's Sonnets) is een in 1609 verschenen bundel van 154 gedichten, merendeels in sonnetvorm, van William Shakespeare. Shakespeares sonnetten worden in het algemeen gerekend tot de mooiste in het genre. In de periode waarin hij eraan werkte, tussen 1592 en 1596, was het schrijven van sonnettenreeksen zoals Petrarca ook in Engeland populair geworden. Shakespeares sonnetten onderscheiden zich mede door de rijke gevarieerdheid in thematiek en een eigen vorm - het zogenaamde Engelse sonnet. Bleven de sonnetten van tijdgenoten nogal eens hangen in het voorspelbare stramien van de versmade minnaar die zijn lot beklaagt, in de sonnetten van Shakespeare passeert een breed scala aan thema's en emoties de revue: liefde, dood en sterfelijkheid; seks, obsessie en jaloezie; dichtkunst, schoonheid en verval. In zeker opzicht zijn deze 154 sonnetten (in de oorspronkelijke uitgave nog gevolgd door het langere A Lover's Complaint) even veelzijdig en diepgravend als zijn toneelwerk. Over het ontstaan van de sonnetten is weinig met zekerheid te zeggen. Waarschijnlijk hebben ze (minstens voor een deel) eerst in kleine kring gecirculeerd. De eerste keer dat er door anderen over werd geschreven was in de Palladis Tamia van Francis Meres (1598), waarin deze gewag maakt van de 'welbespraakte' Shakespeare 'met zijn zoete tong', die zijn sonnetten aan zijn vrienden...