Boek kunnen talrijke typefouten, ontbrekende tekst, afbeeldingen of index. Kopers kunnen een gratis gescande kopie van het originele boek (zonder typefouten) van de uitgever. 1904. Niet afgebeeld. Uittreksel: ... De leer van den H. Justinus den Martelaar over het Woord. 't Moet tusschen do jaren 10-i en 1(17 zijn geweest, dat voor den rechterstoel van den romeinsehen stadsprefekt Junius Rusticus een man werd gevoerd, wiens cenige misdaad bestond in zijn onverpoosd strijden voor de waarheid van het Christendom. Welke leer zijt gij toegedaan -'"" vroeg de ambtenaar. Allo stelsels heb ik getracht te doorvorschen," luidde bet antwoord, maar omhelsd heb ik de ware leer der Christenen, al kan deze de goedkeuring niet wegdragen van hen, die in de dwaling zijn verstrikt." Gesproken of niet, dat woord toekent ons Justinus den Martelaar, zooals wij hem kennen uit zijn eigen schriften. Eerlijk, onvermoeid zoeken naar de oplossing der groote levensvragen, waarop de hoidensche wijsbegeerte hem geen bevredigend antwoord vermocht te geven, en, als hij ze eindelijk gevonden had in het Evangelie, een fiere belijdenis in woord en daad, dat was zijn leven geweest, toen liet bekroond werd met de lauweren der martelie. In Palestina te Flavia Xeapolia, het oude Sichem, uit heidensqhe ouders geboren, begon hij als jongeling zijn zwerftochten, bij de verschillende wijsgeerige scholen, die toenmaals hot gebied dor wetenschap beheerschten, aankloppend, om zijn zucht naar kennis te voldoen. De Pythagoraeer schrikte hem af door het koude bevel: Eerst muziek, wis- en sterrenkunde bestudeeren, de Peripateticus door het nog koudere: Berst betalen. Do Stoicijnen konden hem omtrent het wezen van God, waarom het Justinus vooral te doen was, geen licht ontsteken. Toen was hij gekcmen bij de volgelingen van Plato. Hun leer, waarin tusschen den nevel der dwaling zoo vaak spranken van de waarheid tintelden, lachte hem 't meeste toe. Een tijdlang meende hij, omtrent 's ...