Bron: Wikipedia. Pagina's: 26. Hoofdstukken: Lijst van Duitse kentekens, Nederlands kenteken, Kentekenplaat, Lijst van Poolse kentekens, Belgisch kenteken, Oostenrijks kenteken, Turks kenteken, Noors kenteken, Lijst van Tsjechische kentekens, Slowaaks kenteken, Brits kenteken, Duits kenteken, Zwitsers kenteken, Deens kenteken, Fins kenteken, Albanees kenteken, Frans kenteken, Spaans kenteken, Pools kenteken, Zweeds kenteken, Luxemburgs kenteken, IJslands kenteken, Italiaans kenteken, Automatische kentekenplaatherkenning, Ests kenteken, Tsjechisch kenteken, Liechtensteins kenteken, Nederlands-Indische kentekens. Uittreksel: In de lijst van Duitse kentekens wordt een overzicht gegeven van de Duitse kentekens door de geschiedenis heen. Overzicht beginletters kentekens vanaf juli 2008 Een Nederlands kenteken is een identificatiemiddel voor een Nederlands motorvoertuig. Het kenteken is opgebouwd uit: Het kentekenbewijs bevat een kentekennummer in combinatie met voertuiggegevens, persoonsgegevens en het chassisnummer. Een Nederlands kenteken van het Corps Diplomatique In 1898 introduceerde Nederland als derde land ter wereld een nationale kentekenplaat, na Frankrijk 1893 en Duitsland in 1896, (toen nog rijvergunning). Het eerste kenteken bevatte het cijfer een, het tweede het cijfer twee enzovoorts (het gekkengetal 11 werd overgeslagen). Op 8 augustus 1899 waren er reeds 168 platen uitgegeven. Dit systeem werd op 15 januari 1906 afgeschaft. Het laatst uitgegeven nummer was het nummer 2065. Vanaf 1906 werd een nieuw systeem in het leven geroepen waarbij de chauffeur een rijbewijs en een nummerbewijs in zijn bezit diende te hebben. Deze nummerbewijzen werden per provincie uitgegeven, waardoor elk nummerbord begon met een of twee letters om de provincie mee aan te duiden. De gebruikte codes waren als volgt: Toen het motorverkeer steeds vaker de grenzen van de provincie overschreed, ontstond de behoefte aan een landelijke, centraal toegankelijke kentekenadministratie...