Bron: Wikipedia. Pagina's: 40. Hoofdstukken: Katharen, Rozenkruisers, Meditatie, Gnosticisme, Robert Fludd, Paul Sedir, Christian Rosenkreuz, Oerstof, George Gurdjieff, Maagdelijkheid, Levitatie, Golden Dawn, Zijn, Ina Custers-van Bergen, Christelijke Kabbala, Margareta Porete, Piekervaring, Vajrayana, Bilocatie, Victor-Emile Michelet, Sepharial, Oorsprong van de Wereld, Solipsisme, P.D. Oespenski, Zelfverwerkelijking, Vier deuren en veertig treden, Entheogeen, Boris Todoroff, brahim Hakk Erzurumi, Nazi-UFO, Catharina van Genua, Liber Divinorum Operum, Mystiek van A tot Z, Kwantummystiek, Tavibo, Devotie, Eeuwige wijsheid. Uittreksel: Meditatie is een vorm van sprituele oefening. Het woord komt van het latijnse werkwoord "meditari" dat nadenken, overdenken betekent. Vele religies en geloofstromingen kennen de meditatie in een of andere vorm. Ze is vooral bekend uit de Oosterse religieuze tradities, en met name uit het boeddhisme, waarin meditatie een essentiele methode is om de eigen geest te ontwikkelen. In het christendom is meditatie de beschouwing van een Bijbeltekst of een gebeurtenis uit het leven van Jezus. Sinds de Middeleeuwen wordt daarnaast als meditatie gezien de beschouwing van de natuur. In de 16e eeuw werd het doel van meditatie innerlijke organisatie, omgang met God, en toenemende dienstvaardigheid. Onder invloed van de Oosterse renaissance ontstond in de 20e eeuw hernieuwde belangstelling voor stilte, concentratie, en bewustzijnsverruiming. Er kan onderscheid gemaakt worden in objectgerichte meditatie (contemplatie) en objectvrije meditatie. Objectgerichte meditatie is gericht op (de beschouwing van) een object of een figuur, bijvoorbeeld (een) god, een kaarsvlam, de ademhaling, of elementen uit de natuur. Objectgerichte meditatie bestaat uit het richten van de aandacht op een punt. Na enige oefening wordt ontdekt dat de aandacht niet meer zo snel wordt afgeleid door impulsen van buitenaf. Dit wordt het eenpuntig maken van de aandacht genoemd....