Potgieter's Poezie (1) (English, Dutch, Paperback)

Boek kunnen talrijke typefouten, ontbrekende tekst, afbeeldingen of index. Kopers kunnen een gratis gescande kopie van het originele boek (zonder typefouten) van de uitgever. Niet afgebeeld. 1896 Uittreksel: ... Ter inleiding van dit gedicht, waarin de Zwollenaar Potgieter x.oo sprekend zijne liefde voor de stad zijner inwoning lucht geeft, --eene liefde echter, die de roede niet spaart, --zijn te lezen de beide fraaie sonnetten: (-1) Aanslaande verandering in Amsterdams wapen (1841, dien geestvollen roep om eene waterleiding voor de naar frischheid snakkende stad, en verder: (2) Haeye Claesdochter op 't Prinsenhof (1855), in haar snijdend-fiere klacht over de volgehouden verbanning der Stedemaagd uit haar eigen huis, het paleis op den Dam. En wil men nog meer voorbereiding, dan vindt men die in Potgieter's beide critieken l) in De Gids van 1861: Amsterdam 'm i8GO en Wandelingen door Amsterdam, naar aanleiding van enkele plaatwerken en monographieen, op de hoofdstad betrekking hebbende. Zoowel uit zijn dicht, als uit zijn proza blijken Potgieter's hooggestemde idealen, ten aanzien van hetgeen Amsterdam in zijne oogen aan zijn heden en zijn verleden schuldig was. En wanneer we bedenken, dat hij zijn Tolhuis dichtte in 1859, in een tijd en in toestanden, die Thorbecke kort te voren aanleiding hadden gegeven om te verklaren, dat indien Amsterdam de hartader des lands verdiende te heeten, de pols maar flauw bleek te kloppen, dan kan de geest van ontevredenheid, die uit het gedicht spreekt, niemand bevreemden. Het is de ontevredenheid van den kunstenaar, die tegelijk warm vaderlander en volksvriend is, die in de schoonheid een voornaam element van volksopvoeding ziet, en die diep doordrongen is van het zinrijke woord des eersten Napoleons, door den derden later in praktijk gebracht: De straat is de Louvre van het volk." En zoo begrijpen we, hoe de inrichting van het Buikslotertolhuis tot eene uitspanningsgelegenheid, voor hem het uitgangspunt zijn kon van d...