This historic book may have numerous typos and missing text. Purchasers can usually download a free scanned copy of the original book (without typos) from the publisher. Not indexed. Not illustrated. 1827 edition. Excerpt: ...--Gibbon pag. 72 sq. (2) Plutarchus in Solone pag. 88.--Demosthenes in Midiana pag. 33e.--Ulpianus ad Midianam pag. 33o.--Barthelemy Vol. I. pag. 84.--Petitus Lib. VIL tit. 2. Vol. III. pag. 631.--Bouchaud Vol. I. pag. 94. et Vol. II. pag. 22. nollet. Ex qua re sequitur, illud ipsum jus, etiam in injuriis verbalibus, soli laeso ex XII Tabulis competiisse. Praeterea ( ex 7 Instit. de Injur. ) constat, poenam in XII Tabulis in injurias statutam, a Praetoribus fuisse commutatam, et injuriam passo permissum, ut earn aestimaret (1). Atqui Praetor poenam sane nullam edicto suo mutare potuit, et, eam infligi non poterat jubere. Quamvis enim edicendi jus esset Praetori, tamen de iis tantum caussis edicere potuit, quae ad ejus jurisdictionem pertinebant. Unde patet, poenas, in injuriam ex XII Tabb. latas, quas edicto suo mutarit Praetor, ad eas causas, de quibus jus dicere solebat, necessario pertinuisse (2). Si itaque de poena, propter injurias verbales inferenda, a Praetore, postquam ut de caussis privatis jus diceret, institutus esset, per aliquod tempus cognosci potuerit, eam fuisse privatam, omnino certum est. In judiciis autem privatis non quivis e populo, sed solus laesus actionem instituere poterat (3). 5. XXXVII. Addamus legi praecedeuti alteram, quae de injuriis realibus agit: - Qui membrum rupsit, ni cum eo paicit, talio esto. v Ex hac lege in membrum ruptum talionem sanciebant Decemviri, tunc tantum exigendam, si nocens cum laeso pacisci nollet (1). Antiquitus enim plurimorum populorum opinio erat, ultionem privatis esse licitam et ideo suppliciis publice sumendis vindictae privatae esse satisfaciendum. Unde si onensor ad laesum placandum cum ipso pacisceretur, nulla amplius poena publica inferri solebat (2). Ex hac...