Bron: Wikipedia. Pagina's: 39. Hoofdstukken: Jugendstil, Gustav Klimt, Sezession, Victor Horta, Henry Van de Velde, Alfons Mucha, Antoine Pompe, Zurenborg, Rene Lalique, Tamara de Lempicka, Ramon Casas i Carbo, Privat-Livemont, Maurice Denis, Alphonse Balat, Paul Hankar, Gustave Serrurier-Bovy, Siegfried Bing, Catalaans modernisme, Charles Rennie Mackintosh, Philippe Wolfers, Gustave Strauven, Wijk van de Squares, Franz Hemelsoet, Paul Saintenoy, Wiener Werkstatte, Paul Cauchie, Sgraffiti, Henri van Dievoet, Wiener Secession, Joseph Diongre, Bureau van Leopold III, Charles-Emile Janlet, Gert Stevens, Henri Jacobs, Jules Brunfaut, Gabriel van Dievoet, Georges Delcoigne, Victor Boelens, Ernest Blerot. Uittreksel: Jugendstil is een kunststroming die tussen 1880 en 1914 op verschillende plaatsen in Europa populair was, voornamelijk als reactie op het vormvervagende impressionisme. De jugendstil manifesteerde zich vooral in gebruiksvoorwerpen (glaskunst, plateel, sieraden, meubels etc.), de architectuur en de schilderkunst. De stroming kende een korte maar hevige bloeitijd. In West-Europa was de stijl ruim voor 1910 al verleden tijd, in het oosten kon ze wat langer overleven. De aanduiding jugendstil gaat terug op de naam van het weekblad Die Jugend dat vanaf januari 1896 in Munchen verscheen. Voor verwante stromingen die elders in Europa tot bloei kwamen zijn ook andere termen in gebruik, waarvan er een, art nouveau, evenals jugendstil een overkoepelende term is geworden. Art nouveau blijft in het algemeen voorbehouden aan Belgie en Frankrijk, terwijl jugendstil wordt gekoppeld aan Oostenrijk en Duitsland. In het Nederlands zijn beide aanduidingen in gebruik, waarbij de Franse aanduiding art nouveau ook in de vertaling nieuwe kunst wordt gebruikt voor de uitingsvormen van de stijl in Nederland zelf. Daarnaast wordt in spottende zin ook gesproken van slaolie-, spaghetti- of vermicellistijl. Benamingen voor andere lokale varianten zijn de Oostenrijkse Secession, de En...