Bron: Wikipedia. Pagina's: 32. Hoofdstukken: Bondskanselier van Oostenrijk, Minister-president van Oostenrijk, Arthur Seyss-Inquart, Leon Bili ski, Ferdinand von Beust, Heinrich Lammasch, Fred Sinowatz, Ernest von Koerber, Bruno Kreisky, Karl von Sturgkh, Joseph Maria Baernreither, Max Hussarek von Heinlein, Ernst Streeruwitz, Heinrich von Clam-Martinic, Kurt Schuschnigg, Max Wladimir von Beck, Engelbert Dollfuss, Ernst Seidler von Feuchtenegg, Eduard von Taaffe, Wilhelm Molterer, Rudolf Ramek, Karl Renner, Liese Prokop, Rudolf Kirchschlager, Werner Faymann, Felix zu Schwarzenberg, Michael Mayr, Ignaz Seipel, Franz Anton von Kolowrat-Liebsteinsky, Lijst van ministers-presidenten van Oostenrijk, Johann Schober, Johanna Dohnal, Hans Fischbock, Wolfgang Schussel, Reinier van Oostenrijk, Carlos von Auersperg, Benita Ferrero-Waldner, Joseph Maria von Colloredo-Mels und Wallsee, Walter Breisky, Alfred III zu Windisch-Graetz, Alfred Gusenbauer, Franz Olah, Ernst Strasser, Franz Soronics, Johannes Hahn, Franz Fischler, Christoph Klauser. Uittreksel: Arthur Seyss-Inquart, geboren als Artur Zajtich, (Stannern, Moravie in Oostenrijk-Hongarije, 22 juli 1892 - Neurenberg, 16 oktober 1946) was een Oostenrijks jurist en nazi-politicus. Behoorde hij aanvankelijk tot de gematigde vleugel van de Oostenrijkse nazi's, later zou hij zich in het bezette Nederland ontpoppen als hardliner. Seyss-Inquart bevond zich onder de 22 oorlogsmisdadigers die tijdens het Proces van Neurenberg werden berecht; hij werd op 1 oktober 1946 op drie van de vier aanklachten schuldig bevonden en ruim twee weken later ter dood gebracht. Seyss-Inquart werd in het voornamelijk Duitstalige stadje Stannern (thans Stona ov) in zuidwestelijk Moravie, deel van de multi-etnische dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije, geboren als zoon van de Moravisch-Tsjechische docent klassieke talen Emil Zajtich (later Emil Seyss-Inquart, geboren te Jaroslau, Galicie in 1840 en overleden in Wenen in 1920) en diens echtgenote Augu..