Nederlandsche Legenden (Dutch, English, Paperback)

This historic book may have numerous typos and missing text. Purchasers can usually download a free scanned copy of the original book (without typos) from the publisher. Not indexed. Niet afgebeeld. 1832 edition. Uittreksel: ...Om aan haar stem gehoor te geven, Zijn ademtocht bedwong. LIED. Waart ge als ik, mijn vriend mijn lust Laag in stand gehoren, Lagchend heil en stille rust Ware ons toebeschoren. 'k Trok dan, over land en zee, Wel te moede met u mee. Maar vergeefs een streng gebod Vordert, dat wij scheiden. En een ver verschillend lot Wacht op aard ons beiden. U wacht grootheid: mij alleen Dat ik voor u bidde en ween. Wat mijn hopelooze gloed Mij al leed zal baren, Wat mijn boezem lijden moet, Zult gij nooit ervaren. Diep verborgen in dit hart Blijft mijn stille liefdesmart. 'k Wil des levens lastig juk Zelfs gemoedigd dragen, Als genoot ik, zonder druk, Blijdschapsvolle dagen. Want een traan, hoe stil geschreid, Kwetste licht uw tederheid. Hier zag de zangster op. Kon 't zijn? Of was 't bedriegelijke schijn Die haar betoverd hield. De minnaar, die haar zielsrust stoort, De minnaar, die haar heeft gehoord, Van Zyl, voor haar geknield -- Mijn Gerard l" roept zij met ontroering, Van blijdschap en van schrik verward, En zinkt aan 's minnaars kloppend hart.--Mijn Bertha " galmt in geestvervoering De steeds getrouwe Ridder uit, Terwijl hij haar in de armen sluit. Meer kosten beiden niet doen hooren, In 't heil des wederziens verloren: De liefde schuwt denwoordenpraal. En wat zou klank of spraakvermogen? De teerheid sprak uit beider oogen, En meer welsprekend was die taal, Die taal van heilig zinsverrukken, Dan wat de mond ooit uit kan drukken. Die stond van zoete kozerij, Die zielsbedwelming ging voorbij. De teed're maagd, wier zachte kaken Zich kleurden met bevallig rood, Trachtte, uit den arm, die haar omsloot:, Zich, hoe onwillig; los te maken. -Ach " sprak ze, wijl een droeve lagch Op 't bloedkoralen mondje lag, En 't oog...